lek. Paulina Wierzbicka
Istnieje jednak spora grupa pacjentów chorujących na otyłość, którzy podejmowali próby leczenia zachowawczego (dieta
oraz aktywność fizyczna), ale nie uzyskali efektów lub redukcja masy ciała nie była trwała, czyli dochodziło do nawrotu choroby.
Tacy pacjenci mogą odnieść korzyści z włączenia leczenia farmakologicznego.
Należy pamiętać, że PODSTAWĄ LECZENIA CHOROBY OTYŁOŚCI JEST ZAWSZE ZMIANA STYLU ŻYCIA, czyli umiejętna modyfikacja żywienia oraz aktywności fizycznej, dostosowana do indywidualnych preferencji i możliwości pacjenta.
Nie można traktować leków jako jedynej formy terapii.
LECZENIE BARIATRYCZNE:
W Polsce istnieje program chirurgicznego leczenia otyłości KOS-BAR i jest on finansowany ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia.
Aktualnie z leczenia mogą skorzystać osoby
z BMI>40kg/m2 oraz z BMI>35kg/m2 ze współistniejącymi powikłaniami, u których nie powiodło się leczenie zachowawcze (zmiana żywienia i aktywności fizycznej) oraz farmakoterapia.
Wskazania do operacji są z roku na rok coraz bardziej liberalizowane, być może w przyszłości refundacja leczenia będzie dotyczyć większej grupy chorych.
Leczenie bariatryczne wciąż daje najwyższe wskaźniki długotrwałej remisji choroby otyłości, choć nowoczesne leki są coraz lepsze i doganiają bariatrię. U części pacjentów po leczeniu operacyjnym obserwuje się nawrót choroby po kilku latach. Czasem wymagają oni ponownej operacji lub wdrożenia leków. Nie można więc traktować chirurgii jako "ostatecznego rozwiązania problemu".
Pacjenci po operacjach bariatrycznych wymagają okresowej kontroli przy ośrodkach bariatrycznych oraz suplementacji mikro i makroelementów, których dostarczenie z dietą może stanowić problem.
Na polskim rynku farmaceutycznym jest kilka leków stosowanych w leczeniu otyłości.
W ostatnim czasie wyjątkową popularność znalazły analogi GLP-1, czyli liraglutyd i semaglutyd. Leki te to "zastrzyki na odchudzanie", które jednocześnie leczą wiele powikłań otyłości m.in. cukrzycę t.2, insulinooporność oraz wpływają na wydłużenie uczucia sytości, zmniejszenie głodu oraz redukcję apetytu.
Dzięki temu pacjent, który nie był w stanie przestrzegać zaleceń dietetycznych (z powodu zaburzeń odczuwania głodu, sytości), w końcu ma na to szansę, a ujemny bilans kaloryczny staje się osiągalny.
Niektórzy pacjenci mogą odnieść korzyść ze stosowania preparatu złożonego z naltreksonu i bupropionu.
W 2024 roku do aptek trafił TIRZEPATYD, nowy lek w redukcji masy ciała. Tirzepatyd może być nawet 2-krotnie skuteczniejszy od semaglutydu i liraglutydu.
Aktualnie w badaniach klinicznych jest kilka innych leków, które na pewno poszerzą możliwości leczenia otyłości w najbliższych latach.
W terapii często niezbędna jest współpraca z dietetykiem klinicznym (zwłaszcza na początku leczenia), psychodietetykiem, czasem również psychologiem, psychoterapeutą, fizjoterapeutą oraz lekarzami innych specjalności w zależności od współistniejących schorzeń.
LECZENIE SCHORZEŃ TOWARZYSZĄCYCH I POWIKŁAŃ OTYŁOŚCI:
Każdy z nas jest inny.
Na naszą masę ciała wpływa wiele różnych czynników. Zwykle powodów choroby otyłości jest kilka.
Żeby z sukcesem leczyć otyłość trzeba działać wielopłaszczyznowo i multidyscyplinarnie - spróbować dojść do sedna problemu.
U części pacjentów występują zaburzenia psychiczne takie, jak depresja (którą należy leczyć), jedzenie pod wpływem emocji, zespół jedzenia nocnego, jedzenie kompulsywne i nałogowe. Bywa, że "zajadamy smutki, nudę, świętujemy jedząc". Wtedy trzeba zadbać o prawidłowe relacje z jedzeniem. Pomoże w tym psycholog, psychoterapeuta, psychodietetyk, lekarz psychiatra.
W rzadkich przypadkach otyłość jest spowodowana zaburzeniami hormonalnymi, które powinny być leczone
pod opieką endokrynologa.
Najlepszym sposobem na leczenie powikłań otyłości jest w dużej mierze redukcja masy ciała. Lekarz pokieruje diagnostyką i leczeniem chorób współistniejących.
Proszę przygotować informacje o:
Przed wizytą pacjent jest też proszony o wypełnienie kwestionariuszy jedzenia emocjonalnego, które usprawnią przebieg wizyty i zostaną przesłane po uzgodnieniu terminu wizyty.
JAK PRZYGOTOWAĆ SIĘ DO PIERWSZEJ WIZYTY?
Do badań niezbędnych przy pierwszej wizycie należą:
badanie ogólne moczu
Wyniki powinny być z ostatnich 4-6 tyg.